استفاده از زمین آمار در مدیریت شته های مهم مزارع گندم منطقه باجگاه (استان فارس)

تجزیه های زمین آماری به عنوان یک روش جایگزین جهت بررسی مشخصه های مربوط به داده های اکولوژیکی متغیرهای مکانی به خصوص برای جمعیت حشرات کاربرد دارد. در این تحقیق طی سالهای 1390-1389، به صورت هفتگی از جمعیت شته ها ی rhopalosiphum padi،rhopalosiphum maidis، shizaphis graminum در مزرعه گندم به مساحت 5/2 هکتار واقع در منطقه باجگاه که به 40 کرت تقسیم شده بود نمونه برداری شد و در هر کرت شته های موجود در 15بوته شمارش گردید. بررسی پارامتر های زمین آماری نشان داد که در ابتدای فصل، پراکنش سه گونه شته از نوع خطی است. در اواسط اردیبهشت ماه و اوایل خرداد ماه پراکنش شته ها با مدل کروی برازش نشان داد. اوج جمعیت شته ها در تاریخ 12/2/1390 بود که با مدل کروی برازش نشان داد. با توجه به میانگین اندازه دامنه موثر (204 متر)، در مزارع بزرگ می توان فاصله نمونه گیری را تا بیش از 100 متر گسترش داد. همچنین در این تحقیق اندازه نمونه های 4، 5، 7، 8 و 15 تایی برای تعیین بهترین واحد نمونه مورد بررسی قرار گرفت. بر اساس نتایج به دست آمده، ضریب تبیین(r2)، در اندازه نمونه های 4، 5، 7، 8، 15 تایی برای مجموع سه شته به ترتیب 15/0 ±79/0،08/0 ±91/0، 1/ 0±88/0، 0.06 ±91/0، 14/0 ±85/0 به دست آمد. درجه وابستگی مکانی به ترتیب 15/0±67/0، 19/0±77/0، 18/0±7/0، 14/0±81/0، 15/0±8/0 و دامنه موثر به ترتیب 58/8 ±4/248، 16/9 ±45/205، 8/6 ±62/246، 3/ 7±3/170، 4/ 4±95/152متر برآورد گردید. طبق پارامتر های ضریب تبیین (r2) ،درجه وابستگی مکانی(dd) و دامنه موثر، اندازه نمونه 5 تایی مناسب ترین اندازه نمونه برای این سه گونه تعیین گردید.